آیا جست‌وجوی نیکی راهی است به‌سوی شر؟
… من اشیایی جلوی شما می‌گذارم که دوست دارم غریب و معمایی باشند. شماً تماشایشان می‌کنید و نمی‌فهمید این‌ها چی هستند و باهاشان چه کار باید بکنید. نکته همین جاست. اگر نکته‌ای باشد، همین است. من از شما می‌خواهم به آن‌ها نگاه کنید، انگار اولین بار است چنین چیزی را می‌بینید، و از خودتان بپرسید تو را خدا این چیه؟ به چه درد می‌خوره؟ کارکردش چیه؟ برای من چه معنی می‌دهد؟ بعد طبیعتاً اولین کاری که می‌کنید این است که رو می‌کنید به من و می‌پرسید این معنیش چیه؟ و من می‌گویم نمی‌دانم. من هم مثل شمام. این صرفاً چیزیه که من ساختم. و این درست جایی است که ماجرا شروع می‌شود. یعنی جایی که بخش مفرح ماجرا برای من شروع می‌شود. به عبارت دیگر منِ فیلمساز چیزهایی را کنار هم می‌چینم، حالا بگذار بیننده یا منتقد برود برای‌شان معنایی پیدا کند. تازه تفریح من شروع می‌شود. (مانی حقیقی در نشست مطبوعاتی جشنواره برلین)
به نظر می رسد «نقد فیلم» درنشریات تخصصی سینمایی به مانند سال‌ها پیش رونقی ندارد. بسیار نوشته و چاپ می‌شود اما دلبری چندانی نمی‌نماید. سایت‌ها، وبلاگ‌ها و پروفایل‌های دنیای مجازی در لحظه، گوی سبقت را ازروزنامه‌ها و مجله‌های تخصصی ربوده‌اند و مملو ازمعرفی فیلم و نوشته‌های سینمایی‌اند (ریویو و نقد... ) و ظاهرا ازنشریات مکتوب هم دلبری‌شان بیشتراست، اما معتقدیم کماکان مجله‌های سینمایی اعتبار، ماندگاری و قابل ارجاع بودن بیشتری دارند. نوشته‌هایی که از این به بعد در این بخش تقدیم شما می‌شود به قصد گشایشی در باب نقد و نقدنویسی در عرصه سینما است و امیدوارم مورد توجه قرار گیرد.
